BİRANDA UYKUDAN KALKTIM

[rumeysa]

Bir anda uykudan kalktim
çok ilginç bir ışık gördüm ama odanın ışığı kapalıydı
bir baktım saat 3:30 gece facir vakti
peki gördüğüm bu kadar ışık nerden
-----
birden şaşırıp kaldım baktım ki elimin yarısı duvarın içinde
hemen elimi çıkardım korku içinde oturup elime bakıyordum
tekrar elimi duvara dogru uzattım yine elim duvarın içine giriyordu!!!!!!!!

--
bir gülümseme sesi duydum

Yüzümü kardeşime dogru çevirdim, yatıyordu
korku içinde yatağımdan kalkıp kardeşimi uyandırmaya gittim
ama cevap vermedi
annemin odasına doğru gittim
babamı uyandırmaya çalıştım

birilerinin bana cevap vermesini istiyorum ama kimse cevap vermiyordu



annemi uyandırmak üzereyken, baktım ki annem uykudan uyandı



uykudan uyandı ama benimle konşmuyordu
---
bismillahirrahmanirrahim diyordu ve tekrarlıyordu



babamı uyandırdı, kalk kalk bir bakalım çocoklara dedi annem



şimdi zamanımı bırak uyuyayim yarın ola hayr ola dedi babam



ama annemin israrı üzerine babam kalkıverdi şaşkınlık içerisinde beraber odamıza doğru geldiler

---
başladım bağırmağa, anne, baba ama hiç birisi cevap vermiyordu!!!



annemin elbisesini çekiyor beni dinlemesini istiyordum ama annem beni hissetmiyordu!!!



başladım annemin arkasından yürümeye ta bizim odaya kadar

odamıza girdi ve ışıkları açıverdi
ama benim için fark etmiyordu çünkü benim için her taraf ışıktı

tam o sırada çok ilginç bir şeyle karşılaştım
---
kendi vücüdumu gördim!!!

evet kendi vücüdumu



oturup kendi kendimi seyredıyordum, iki taneydim



kendi kendime soruyordum kimdir bu acaba? Nasılda bana benziyor!!!



başladım kendi kendimi uyandırmaya, bu kabustan kurtulayım diye



ama uyanamadım
---
babam dedi ki bak yatıyorlar işte hadi yerimize gidelim



ama annem sakin olamadı ve benim uyuduğum yatağa doğru gelerek



beni uyandırmaya başladı kalk muhammed kalk bana cevap ver



ama cevap veremiyordu!!!


bir kaç defa uğraştı ama yok. Birden baktım ki babamın gözlerinden yaşlar dökülüyor



o babam ki şimdiye kadar onun göz yaşlarını görememiştim



bağırışmalar başladı oracık yerden .. kardeşim uyandı ve sordu ne oldu?



annem ona bağırarak, abin muhammed olmüş çok acıklı bir şekilde ağlıyordu

---
bağırmalar fazlalaştı

anneme giderek, anne ağlama ben burdayım bak bana!!



ama kimse bana cevap vermiyordu, neden?



oturup bağırmaya başladım, burdayım bakın işte

ama kimse cevap vermiyordu



başladım bağırmaya ya rabbi, ya rabbi ne olur beni bu rüyadan ve olduğum durumdan kurtar

---
uzaktan bir ses duydum ve geldikçede yükseliyordu



bu ses allah’u taalenin bir ayeti idi
((andolsun sen bundan gaflette idin, derhal biz senin perdeni kaldırdık. Bugün artık gözün keskindir))



birden iki kişi beni tuttular, ama insan değillerdi

çok korktum !!

başladim bağırmaya, bırakın beni, siz kimsiniz? Ne istiyorsunuz?



kabire kadar senin gardiyanlarınız dediler
----
ben ölmedim, daha yaşıyorum dedim



neden beni kabire götürüyorsunuz? bırakın beni!! Ben hissediyorum, konuşuyorum ve görüyorum, ben ölmedim

bana gülümseyerek cevap verdiler

dediler ki, ey insanlar sizzler çok ilginç yaratıksınız, sanıyorsunuz ki ölüm hayatın sonudur ama bilmiyorsunuz ki asıl olan sizin yaşadığınız hayat bir rüyadan ibaret olup öldüğünüz zaman uyanıyorsunuz.



beni kabire doğru çekiyorlardı hala



yoldayken baktım ki benim gibi insanlar ve yanlarında da aynı o iki yaratıktan var, kimi ağlayor kimi gülüyor ve kimi ise bağırıyordu

onlara sordum neden böyle yapıyorlar?


dediler ki, bu insanlar şaşkınlık içerisindeler, nereye gittiklerini biliyorlar, kimisi dalalettedir.. korku içinde sözlerini keserek sordum:



ateşe gidiyorlar mi yani?
evet dediler '



konuşmalarına devam ederek, o gülenler ise cennete gidiyorlar



hemen sordum onlara, peki ben nereye gidecem??



dediler ki, sen bazen iyi gidiyordun, bazende kötü

bazen tövbe edip ertesi gün günah işliyordun ve izlediğin yol tam olarak belli değildi



ve hep öyle yitik kalacaksın



sözlerini korku içerisinde keserek sordum:



yani ben ateşemi gidiyorum yoksa?



Onlarda, Allahın rahmeti geniştir ve yolculukta uzundur dediler

---
yüzümü çevirdim korku içerisinde baktım ailem, babam, amcam, kardeşlerim ve akrabalarım hepsi



Bir sandık içinde beni taşıyorlardı

Onlara koiarak gittim ve onlara dedim ki benim için dua edin lütfen



Ama kimse bana cevap vermiyordu
kimi ağlıyordu kimi ise hüzünlüydü



Kardeşime giderek, dikkatli ol dünyanın fitnesi seni kandırmasın



Beni duymasını çok isterdim



O iki melek beni kabirdeki cesedimin üzerine bağladılar

baktım ki babam toprak atıyor üzerime



Kardeşlerim topak atıyor



Ordaki insanlar hepsi üzerime toprak atıyordu

----
dedim ki, ahh keşke onların yerinde olsaydım Allaha tevbe etseydim

dün sabah namazımı kılsaydım



Keşke her gün rabbime dua etseydim



Keşke her gün tevbemi yenileseydim



Keşke kötülüklerden uzak dursaydım



Başladım bağırmaya, ey insanlar dikkatli olun dünya hayatı sizleri kandırmasın
en azından birisinin beni duymasını çok isterdim



Peki sen beni duyuyormusun ???

----

sevdiğin herkese göndermeni tavsiye ediyorum.
---

eğer göndermesi sana zor geliyorsa, daha iyi olacak çünkü sevabını hakketmiyorsun, ama kabirde olduğun zaman o zaman, ahh keşke gönderseydim diyeceksin
***

inne lillahi ve inne ileyhi raciun.

süphanallah ve bihamdihi.. süphanallahul azim

[bahar_0707]

çok güzel paylaşım için sağol

[rumeysa]

tesekkürler